W pierwszym swoim wywiadzie w Programie Meczowym powiedziałeś, że „chciałbyś na dłużej związać się z łódzkim klubem”. Zostajesz w Orle na kolejny sezon, więc faktycznie spełnia się to, co sobie zakładałeś.
Bardzo dobrze się czuję w Łodzi. Od początku mówiłem, że chcę na dłużej zostać w tym klubie i tak też się stało.
A jak według perspektywy Marcina Nowaka wyglądał sezon 2020?
Ja oceniam rozgrywki pozytywnie. Przed sezonem nie widziałem opinii ekspertów, że będziemy walczyć o najwyższe cele w lidze. Wspominałem w wywiadach, że stać nas na awans do fazy play-off. Niestety wówczas nie wiedzieliśmy, że finalnie tej fazy nie będzie w tym roku. Zakończyliśmy jednak sezon 2020 na podium i to można ocenić na plus.
A gdybyś miał ocenić poszczególne mecze, to który według Ciebie był nieudany?
Zdecydowanie był to mecz z Abramczyk Polonią w Bydgoszczy. Myślę, że pod względem drużynowym był to mecz do wygrania. Na pewno zabrakło moich punktów w tym meczu, by ten cel osiągnąć.
Jednym z lepszych meczów był z pewnością mecz na własnym torze z eWinner Apatorem Toruń. Ten mecz pokazał, że możemy wygrywać z najlepszymi.
Zgadzam się. Wtedy jako druga drużyna w tabeli pokonaliśmy lidera – drużynę z Torunia. Wszyscy przed naszym spotkaniem myśleli, że w Ostrowie porażka Apatora była przypadkiem. My pokazaliśmy jednak, że jesteśmy dobrą drużyną i możemy wygrać na swoim torze ze wszystkimi.
Finalnie miejsce na podium można uznać za sukces? Pokazaliście, że byliście w zakończonym sezonie zgraną drużyną.
Tak. To było dla nas najważniejsze i można powiedzieć, że to był nasz atut. Jeździłem już w kilku klubach i na pewno wiem, co mówię. Nie wszędzie była taka atmosfera. Często bywa tak, że zawodnicy patrzą tylko na wynik indywidualny. U nas było inaczej. Patrzymy na wynik indywidualny, ale najważniejszy jest wynik zespołu. Jeśli komuś w danym biegu „powinie się noga”, to drugi podejdzie i podpowie, jak pojechać lepiej.
Ten sezon był specyficzny ze względu na pandemię. Rozpoczął się później niż planowano i trwał krótko. Nie brakowało Ci większej liczby meczów?
Brakowało mi jazdy. Udało mi się tylko pojechać dwa mecze w lidze szwedzkiej. Wiadomo, że dla żużlowca najważniejsza jest regularna jazda, a tego w tym sezonie nie było. Całe szczęście jeździłem w lidze polskiej, bo bez tego byłoby ciężko. Należy się jednak cieszyć, że pojechaliśmy i udało się rozegrać cały sezon. Na początku roku, gdy sezon miał startować, kolorowo nie było.
A indywidualnie, jaki to był dla Ciebie sezon? Zrealizowałeś to, co sobie założyłeś, czy jest jeszcze sporo do poprawienia?
Plan minimum zrealizowałem przy takim specyficznym sezonie. Na pewno będę przed nowym sezonem podnosił sobie poprzeczkę. Będę pracował w przerwie m.in. z moim trenerem mentalnym Leszkiem Furmanem, by w przyszłym sezonie ta średnia punktowa była wyższa.
Na pewno możesz być też zadowolony ze sprzętu. Nie był defektów ani innych problemów podczas meczów.
Z silnikami odnalazłem się w tym sezonie. Stała praca z tunerami przyniosła efekt. Obyło się bez defektów i problemów ze sprzętem. Dzięki klubowi mogłem tak dobrze przygotować się do sezonu. Nie ma co ukrywać, że klub dużą część tego sprzętu sfinansował. Jestem z tego bardzo zadowolony i dziękuję z tego miejsca władzom.
Wydaje się, że pozostanie trenera i kontynuacja jego pracy z wami to dobra decyzja. Widać było chemię pomiędzy nim a zawodnikami w sezonie 2020.
Ta wcześniej wspominana atmosfera, to w dużej mierze zasługa właśnie trenera. Trener jeszcze niedawno też jeździł, zna nowinki sprzętowe, interesuje się wszystkim, co jest związane z rozgrywkami. Można do niego podejść i porozmawiać na każdy temat.
